- trafiać
- trafiać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, trafiaćam, trafiaća, trafiaćają, trafiaćany {{/stl_8}}– trafić {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIb, trafiaćfię, trafiaćfi, trafiaćfiony {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'rzucając, strzelając dosięgać celu, nie chybiać (także w odniesieniu do przedmiotów rzucanych, wystrzeliwanych) ': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zawodnik trafił w środek tarczy. Pociski trafiały żołnierzy. Kamień trafił w szybę. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'przybyć do właściwego miejsca bez błądzenia; docierać, dochodzić, znajdować drogę': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zwykle trafiał na czas do pacjentów. Ktoś nie trafił pod wskazany adres. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'dostawać się dokądś, docierać gdzieś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Trafiać do więzienia. Trafić do sądu, do szpitala. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'natrafiać na kogoś, na coś; natykać się na coś, na kogoś, spotykać kogoś, coś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Trafiać na miłe towarzystwo, na trudności. Trafić na ulicę, na trop, na ławicę ryb. <niem.>{{/stl_10}}{{stl_18}}ZOB. {{/stl_18}}{{stl_10}}niech {{/stl_10}}{{stl_8}}{kogoś, coś} {{/stl_8}}{{stl_7}}(jasny) szlag trafi; {{/stl_7}}{{stl_8}}{coś} {{/stl_8}}{{stl_7}}szlag trafia – trafił; wpadać– wpaść [trafiać – trafić i in.] z deszczu pod rynnę {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.